Naprawa samochodów

Rakieta Stephensona Lokomotywa Johna Blenkinsopa z 1812 Pojazd Siegfrieda Marcusa z 1889 Ford Model T z 1911 Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem napędzanym silnikiem cieplnym był parowy wehikuł francuskiego inżyniera

Naprawa samochodów

Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem

Pierwsze pojazdy napędzane parą (1769-1830)
Powóz parowy konstrukcji Richarda Trevithicka stosowany w Londynie z 1802
Lokomotywa Trevithicka
Rakieta Stephensona
Lokomotywa Johna Blenkinsopa z 1812
Pojazd Siegfrieda Marcusa z 1889
Ford Model T z 1911

Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem napędzanym silnikiem cieplnym był parowy wehikuł francuskiego inżyniera wojskowego, Nicolasa-Josepha Cugnot, zbudowany w 1769. Pojazd Cugnot?a przeznaczony do ciągnięcia dział, był napędzany prymitywną, dwucylindrową maszyną parową, która umożliwiała jego ruch z prędkością zaledwie 4 km/h. Dlatego też, pojazd ten nie doczekał się uznania ówczesnych ludzi i szybko odszedł w zapomnienie.

W 1801 angielski inżynier Richard Trevithick reaktywował ideę użycia maszyny parowej do napędzania pojazdu. Udoskonaliwszy maszynę parową, zastosował ją do napędu, ?lokomotywy drogowej? i jako pierwszy w świecie, w 1804 przejechał pomyślnie 150 km, zabierając jednocześnie 12 pasażerów. Parowóz ten nie odniósł jednak sukcesu finansowego, i dlatego też często błędnie podaje się Rakietę George?a i Roberta Stephensonów jako pierwszy parowóz świata. Został on skonstruowany w 1829, właściwie była to udoskonalona wersja parowozów konstruowanych w poprzednich latach (pierwszą linię kolejowa George Stephenson uruchomił już w 1825). W Rakiecie zastosowano wielorurowy kocioł, który znacznie poprawił jej osiągi. Zbudowano ją głównie dla uczestnictwa w konkursie Rainhill Trials, którego zwycięska maszyna miała być używana przez kolej Liverpool ? Manchester. Rakieta zwyciężyła, ponieważ jako jedyna przetrwała wszystkie próby, a jej osiągi odpowiadały organizatorom. 15 września 1830 miał miejsce pierwszy śmiertelny wypadek w historii kolei ? podczas oficjalnego otwarcia linii Liverpool ? Manchester, zginął William Huskisson.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji


Rozmiar opony samochodowej

Rozmiar opony samochodowej

Istnieje jeden rodzaj oznaczania rozmiaru opony, lecz czasem wymiary podawane są w milimetrach, a czasem w calach.
Przykładowo oznaczenie: 175/70 R 14 84 T czytamy następująco:

175 ? szerokość opony w milimetrach,
70 ? profil opony oznaczający, że wysokość11 opony stanowi 70% jej szerokości, w tej oponie: ok. 123 mm,
R ? opona radialna, opony diagonalne przed średnicą obręczy mają "-", "D" lub "B" (z opasaniem MBS),
14 ? średnica osadzenia, będąca jednocześnie średnicą obręczy, podana w calach, tutaj: ok. 356 mm,
84 ? indeks nośności ? oznacza dopuszczalne obciążenie jednej opony przy dopuszczalnej prędkości; częściowa tabela indeksów nośności znajduje się poniżej, tutaj: 500 kg,
T ? indeks prędkości dopuszczalnej; tabela kodów prędkości znajduje się poniżej, tutaj: 190 km/h.

Inne oznaczenie (stosowane głównie do oznaczania opon do aut ciężarowych i ciągników) może wyglądać następująco: 6.00-16 a oznacza:

6.00 ? szerokość opony w calach
16 ? średnica osadzenia podana w calach

Brak oznaczenia profilu zazwyczaj oznacza, że opona ma standardowy profil wynoszący 80% jej szerokości. Wszystkie opony o wartości profilu niższej od 80 są uznawane za opony niskoprofilowe. W przypadku współczesnych samochodów osobowych za standardowy zwykło się przyjmować profil 70 ze względu na jego powszechność.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna


Pośrednią konstrukcją jest nadwozie

Nadwozie samonośne (z fr. monocoque) ? rodzaj nadwozia, gdzie elementem nośnym jest samo pudło będące belką nośną, dzięki czemu wyeliminowano podział na podwozie ramowe oraz karoserię nieniosącą na nim osadzoną (np. samochody ciężarowe).

Stosowanie nadwozi samonośnych spowodowało bardzo znaczny spadek masy pojazdów oraz ich wytrzymałości zderzeniowej. Pośrednią konstrukcją jest nadwozie półniosące, gdzie karoseria jest przykręcana na sztywno do lekkiej ramy.
Budowa

Nadwozie samonośne składa się z:

płyty podłogowej (w samochodach osobowych i autobusach niskopodłogowych)
kratownicy (w autobusach dalekobieżnych) lub ostoi (w konstrukcjach kolejowych)
struktury nośnej nadwozia (słupki boczne, wzmocnienia dachowe itp.)

Zastosowanie

Nadwozie samonośne najczęściej jest stosowane w konstrukcjach pojazdów. Pierwszym samochodem z nadwoziem samonośnym była Lancia Lambda, następnie powstały nadwozia trolejbusowe Vetra, furgonów Chenard&Walcker i autobusowe, gdzie pierwszy był w 1942 r. Chausson, którego nadwozie było także stosowane jako trolejbusowe.

Pierwsze polskie konstrukcje samonośne pochodzą z lat pięćdziesiątych XX wieku i są to: Mikrus MR-300 w zakresie samochodów osobowych, i San H01 w dziedzinie autobusów, jednak oba pojazdy nie odegrały znaczącej roli w polskiej motoryzacji.

Rozwój nadwozi samonośnych doprowadził m.in. do powstania autobusów i tramwajów niskopodłogowych.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nadwozie_samono%C5%9Bne



© 2019 http://architektwarszawa.com.pl/