Skórzana odzież powoduje sporo trudności z konserwacją i utrzymaniem jej w czystości. Na szczęście można skorzystać z pomocy profesjonalistów: , lub zakupić właściwe preparaty do skór.Naprawa uszkodzeń skóry
Zarysowania i ślady użytkowania na skórzanej tapicerce, czy kanapie to norma, jednak nie każdy wie, że można takie uszkodzenia naprawić. Może jednak najpierw zastanówmy się jak mogą powstawać te uszkodzenia. W przypadku mebli czy tapicerki sprawa jest prosta. Wystarczy jakiś ostry element naszej odzieży, np. ćwieki, paski czy guziki, które rysują powierzchnię naszej skórzanej tapicerki. Kolejną sprawą są zwierzęta domowe: pies, kot, gryzonie itp. Tutaj sprawa jest oczywista, ponieważ zwierzę nie będzie się specjalnie przejmowało ile kosztowała nasza kanapa.
Wracając do naprawy tych uszkodzeń. Jest sporo firm zajmujących się takimi naprawami, jednak nie wszystkie korzystają z metod bezpiecznych dla naszych mebli. Dlatego warto zapytać najpierw jakich środków dana firma używa i poszukać opinii na ich temat. Możemy też próbować sami naprawić, jednak efekty mogą być mierne.
Czym jest zamsz? Wikipedia wyjaśnia
Zamsz (z niem. Sämisch) ? wyprawiona skóra zwierzęca nie posiadająca części licowej, miękka, ciągliwa, chłonna, o krótkim włóknie koloru naturalnego, żółtokremowego lub sztucznie barwiona.
Skóra może pochodzić m.in. z takich zwierząt jak: sarny, łosie, jelenie, owce, renifery lub kozy. Garbowanie zamszu odbywa się metodą tłuszczową. Najczęściej stosuje się go do wyrobu rękawiczek, bandaży, ścierek do szkła optycznego, obuwia lub wierzchniej odzieży.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamsz
Przebieg garbowania
Skórę ściągniętą ze zwierzęcia rozwieszano do wyschnięcia (tylko gdy nie można było od razu przystąpić do garbowania), następnie moczono ok. 2 doby w wodzie, po czym usuwano z wewnętrznej strony skóry resztki tkanek podskórnych (tzw. mizdrowanie). Skóry płukano i rozwieszano do obcieknięcia.
Przed przystąpieniem do właściwego garbowania, ściągniętą ze zwierzęcia skórę należy poddać zabiegom wstępnym (tzw. warsztatowi mokremu), mającym na celu usunięcie włosów i rozluźnieniu tkanki skórnej. W tym celu na skórę umieszczoną w dołach wyłożonych połówkami belek i wylepionych gliną, działano substancjami o charakterze zasadowym. Najczęściej stosowano popiół drzewny lub wapno gaszone (np. w Nowym Targu odkryto dół z 2. połowy XII wieku ze skórami przemieszanymi z iłem, popiołem i wapnem).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Garbowanie